توسعه روش های میکرواستخراج با فازهای جامد بر پایه نانوذرات تلفیق شده با تکنیک های کروماتوگرافی و اسپکتروسکوپی به منظور مطالعه برهمکنش ترکیبات مضر با هورمون های جنسی و آلبومین-روشی برای ارزیابی ابتلا به سرطان.

در این پایان نامه فیبرهای دست ساز برای میکرواستخراج ترکیبات اخلالگرهای عملکرد غدد درون ریز تهیه شد. این ترکیبات عملکرد نرمال سیستم غدد درون ریز را تغییر می دهند. حشره کش های اورگانوفسفره، رنگ های رودامین، هیدروکربن های آروماتیک و حلال های کلردار آلیفاتیک به عنوان اخلالگر عملکرد غدد درون ریز بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. استروژن ها، از جمله استرون (e1)، 17- بتااسترادیول (e2) و دی اتیل استیل بسترول (des) در فرایندهای بیولوژیکی و مراحل مختلف بیماری نقش مهمی را بر عهده دارند. توجه بسیار به این موضوع که آیا برخی از ترکیبات خطرناک خطر ابتلا به سرطان سینه را به همراه دارند، علاقه محققان را برای تحقیق در این زمینه افزایش داده است. در بخش اول، یک وسیله میکرواستخراج با فیبر غشای توخالی تعبیه شد و برای مطالعه برهمکنش کلرپیریفوس با هورمون های استروئیدی استفاده شد. در بخش دوم، برهمکنش رنگ های رودامین با هورمون های جنسی در شرایط نزدیک به شرایط فیزیولوژیکی بدن با اسپکتروفتومتر مرئی ماورابنفش با تیتراسیون دستی مطالعه شد. پارامترهای ترمودینامیکی نظیر تغییرات آنتالپی و آنتروپی از معادله وانت هوف محاسبه شد. این برهمکنش ها از نوع تحریک شده با آنتروپی، گرماگیر، خودبخودی و هیدروفوب است. در بخش سوم، مقادیر هیدروکربن های آروماتیک در بزاق و ادرار با فیبر نانولوله های کربنی عامل دار بر پایه سل-ژل آلکوکسید آلومینیوم اندازه گیری شد. سپس برهمکنش بنزن با هورمون های استروئیدی مطالعه گردید. در بخش چهارم، فیبر تهیه شده از زیرکونیل کلراید/ نانوصفحه گرافن اکسید برای نمونه برداری از فضای فوقانی حلال های کلردار آلیفاتیک استفاده شد. فیبر مذکور برای مطالعه برهمکنش حلال های کلردار انتخابی با پذیرنده ها مورد استفاده قرار گرفت. هدف از این پایان نامه ارزیابی غلظت کل، پیوندی و غلظت آزاد لیگاندها در حضور سه هورمون استروژن و آلبومین با استفاده از میکرواستخراج با فاز جامد از فضای فوقانی همراه با روش های کروماتوگرافی و همچنین استفاده از روش طیف سنجی ماورابنفش- مرئی در ph برابر4/7 تحت شرایط فیزیولوژیکی بود. نمودار اسکاچارد برای تعیین ثابت پیوند و تعداد جایگاه های پیوندی استفاده شد. درصد پیوند و متوسط تعداد مولکول لیگاند متصل در هر مولکول هورمون مشخص گردید.